ikinci beşlik...ihlas kokulu...samimiyete çağrı esfeles safilin oluştan...
insan ki insansa [ötesi-berisi değil ] söylediklerini de yaptıklarını da işaret parmağıyla dokunduktan sonra söyleyip yapmalı işte o zaman çizgiye geldiğinde nefesin sofra kurulmaz adama yalan fatihalar sonrasında...
tebrikler tüm söyledikleriniz için...

İşaret parmağımı uzatıp en içime
Sözün en kati söylenişiyle
İşte ben,işte ben diyerek
Yaldızları dökülmüş efendiliğime
Davet etsem dervişliğimi

tebrik ederim kaleminizi dost

Yasa ama heran ölecekmiş gibi yasamalısınn...Yasa ama verdiğin nefesi alabildiğin için şükrederek yaşamalısın..Yasa ama uyuduğunda uyanabildiğine hamdederek yasamalısın...ŞİİRİNİZ HAYAT VE ÖLÜM ARASINDAKİ MANEVİYATLARI ACIKCA HAYKIRIYORR.....TEBRİK EDERİM HOCAM...

Yaşamakdan sıkıldıysan bir mezarlığa git ölüler iyi bilir yaşamak güzeldir ..!

yada şöyle yazmak gerek her insan hayata bakışıyla anlam katar bakışlarında madlık yada donukluk olanlar için dünya sadece bir ticarethane yada alıp vermekle kıssas bir süreçtir..
şairler yada filozoflar için hayat göreceligini kaybetmiş zaman dilimleridir, kimi insan bedensel ve ruhsal yaşar hayat bir gündür ama bir beden ve bir ruhla 48 saate çıkar .. umarım dolu dolu yaşar ve tembihlerinizi kendinizde uygularsınız.. Emeginize saglık..!

Ne dervişliktir aslolan, ne efendilik.
Nam u nişane kalmasın sende, "acz"den gayri.
Muhasebe hem de inceden inceydi. Tebrik tebşir.

Sayın ah Tamara,

Şiirinizi dikkatle okudum. Anlatımda parlak ve vurucu söyleyişe önem veriyorsunuz; ancak bunu yaparken de dili çok zorladığınızı düşünüyorum. Bazı mısralar arasında kopukluklar mevcut. Bunun yanında bazı kelimeleri de pek yerinde kullanmadığınız kanaatindeyim.

"Dudaklarımın yivlerinden dökerek sesimi
Aslolan uzayıp giden bir ırmak gibi"

Buradaki 'Aslolan' kelimesinin hangi bağlamda bulunduğunu anlayamadığımı belirtmeliyim. Şair söyleyeceklerini çok daha net ve açık söylemelidir.

"Ah ben
Koyu bir mutlulukla kırıştırmanın
Gölgeli vakitlerden devşirerek
Haz ettiğin hüzünlerle hemhal olmanın
Demini tutarak geldinse bu ana
Silkin ve tövbeleş dününle"

Bu bölüme birlikte bakalım. İlk iki mısrayı okuyalım. ikinci mısra tamlayan eki dediğimiz '-nın'la bitiyor. Bu mısranın kendisinden sonra bir tamlanana bağlanması gerekiyor; ama böyle bir bağ yok. Mısra tasnifini yaparken mısralar arasındaki bağlantılara çok dikkat edilmelidir.

Türkçe'de işteşlik eki karşılıklı veya birlikte yapma ifade eden bir ektir. Ekler dildeki bütün kelimelere getirilemezler. 'Tövbeleşmek' diye bir söyleyiş yok dilimizde. Tövbe bir kişinin kendi kendine yaptığı bir şeydir; dolayısıyla iki kişinin karşılıklı veya birlikte 'tövbeleş'mesi söz konusu olamaz. Şairin malzemesi dildir; bu yüzden her şair dilini en iyi şekilde kullanmak durumundadır.

Daha güzel şiirlerde buluşmak umudundayım...

Sevgiler..

Bu ne güzel şiir, bu ne güzel siire sinmiş nasihat... Hayranlıkla üstat..

ölümü en acısından tatmak için yaşamı tatmak lazım..
ölü doğanlar yaşamıda ölümüde tadamazlar mirim...

sevgimle..

İşte fiyakasını çekmiş bir tembih sana
Gerçek olan ölmenin
Çizgisine değdiğinde nefesin
Sen sofralı bir mecliste
Kurulan efradına son bir nazarla
Bakmak ve helalleşmek için
Şimdiden ölmüş gibi yaşa

güzel dizelerdi kardeş.
tebrikler selamlar