Âlemim nur yaktı birden, korlu ahvâl eyledi
Ellerim bir yazdı, nurlar canda işgâl eyledi
Kor güneşler yağdırırken rıhtımım, güllendi ten
İnci mercân gönle deryâm, aşkı ikbâl eyledi
Martılar can yakmıyor hiç, şimdi şarkım titreşir
Güldüler candan bugün, kor meşkle bir bâl eyledi
Çağlıyormuş maksadım hep, közlemiştim kalbimi
Leblerim titreşti birden, neylerim lâl eyledi
Hislerim yanmış bugün, mahzun değil kor gözlerim
Yankılar girmişti cânâ, kalbi bir hâl eyledi

Başlasın faslım, sefâlar hep dökülsün meclise
İnleyip dursun gazeller, hep çekilsin nefese

Toprağım hiç kalmasın yalnızca, bir cûş yüklesin
Güllerim hiç solmasın bahçemde, bin kuş yüklesin
Neylerim bir çağlasın, girsin zaman nur faslına
Çökmesin sessizliğim şehrimde, bin gûş yüklesin
Başlasın yangınlarım, dostlar tutuşsun meşkle hep
Közlerim mecliste tütsün, kalbe bin hûş yüklesin
Kubbelerden bir süzülsün âyetim, cân işlesin
Sâkiler peymâneler yığsın, yanan nûş yüklesin
Zor kalemim susmasın, doğsun bugün ilhamlarım
Hikmetin nur rengi, solgun kalbe nûkûş yüklesin

Yaz kalem yaz, kalp yanarken, dillerim hep çağlasın
Diz sözüm diz, can dönerken güllerim çiy bağlasın

Hep muratlar yığ gönül sen, çınlasın mîr neşveler
Hep beratlar yığ gönül sen, aşkla tevfîr neşveler
Hasretim bitsin, neyim hiç yığmasın hüzzamları
Şevkle dön sen, közlenip gülsün şu fâkîr neşveler
Ey dilim yan, canlanıp kurdur, segâhın faslını
Nurla tüt sen, çağlayıp gelsin şu tâdbîr neşveler
Kor dudaklar handa mahzun olmasın, leb titresin
Solmuşum hep, doğmasın cansız, girih-gîr neşveler
Saltanat kursun bugün şehrimde kor bülbüllerim
Hüzne daldım, sözlenip dur kalpte sahîr neşveler

Ey hüzün şehrim, kuşat sen gönlü bülbülle hep
Ey yanan şehrim, kuşat sen kalbi sümbülle hep

Ey zaman, yangın döküp korkutma hâksâr ufkumu
Ey zaman, vurgun dikip titretme bîmâr ufkumu
Râyihâlar hep kuşansın, bahçeler hiç solmasın
Ey zaman, meşkler çekip soldurtma müşg-bâr ufkumu
Hüzzamın kor rengi, çağlattırmasın hiç meclisi
Ey zaman, bülbül yakıp bozdurtma gülzâr ufkumu
Gözdeler nur söylesin, kırgın şafak kor bağlasın
Ey zaman, güller yıkıp çağlatma esrâr ufkumu
İnlesin dürdâne, sevdasız güneşler yığmasın
Ey zaman hicrân ekip büzdürtme devvâr ufkumu

Dillenen deryâm süzülsün, şevkle yansın közlerim
Meltemim kessin siyahlar, meşke dursun gözlerim

Şimdi artık hüzzamın kor dengi mâtem dinlesin
Şimdi artık çağlayan kor kalbi, âlem dinlesin
Yıkmasın hiç şarkılar bin vah, çözülsün güfteler
Dillerim zar bağlıyorken, meşki meltem dinlesin
Kâinat sevdayla süzsün hep şu kor yangınları
Aşka vurgunken nefesler, cânı kor Cem dinlesin
Közlenip kor köşkü yığsın, güllerin nur bûsesi
Bahçeler bülbül yakarken, gönlü şebnem dinlesin
Çağla vîran dillerim, yan canımın mahrûsesi
Kaybolurken ben zamansız, sırrı gül fem dinlesin

Dinleyin bir dinleyin, can üfleyin hep şehrime
Közleyin bir közleyin, köz üfleyin hep nehrime

( fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lün/ )

Ahvâl: Haller
Bâl: Kol, kanat
Lâl: Kızıl
Cûş: Coşmak, coşku
Gûş: Kulak
Hûş: Akıl
Nûş: tatlı şerbet gibi içilecek şey
Nûkûş: Nakışlar
Mîr: Amir, bey, baş
Tevfîr: Çoğalma
Fâkîr: Yokluk, zavallı
Tâdbîr: Düşünülen yol, aranılan çare
girih-gîr: Düğümlü, dolaşık
sahîr: Sihirbaz
hâksâr: Perişan halli
bîmâr: Hasta
müşg-bâr: Mis kokan
devvâr: Dönen
gül fem: Gül ağız
Şebnem: Çiy