Neylerin nur sırrını, anlatırdı hep bana
Al gülleri yıktın be, neyzen Hüseyin amcam
Hasretin çığlığını, dinletirdi hep bana
Bülbülleri yıktın be, neyzen Hüseyin amcam

Ben şiir okuyorken, sen elesti çalardın
Ne de güzel yanardın, beni derde salardın
Daldığında segaha, hüsranları yolardın
Gönülleri yıktın be, neyzen Hüseyin amcam

Yaş döküyor gözlerim, kırıldı nurlu bahçem
Kalbim küllendi birden, tutuşmuyor hiç ökçem
Yangın söndü deryamda, bak söyleşmiyor serçem
Sümbülleri yıktın be, neyzen Hüseyin amcam

Aydan aydınlıktın sen, şimdi karanlık neyim
Boşalır hep gözlerim, artık çağlıyor çiyim
Ah neyzenim, ah amcam, yanıp söndü her şeyim
Kakülleri yıktın be, neyzen Hüseyin amcam

Değerli Gönül Dostlarım,

Bugün aldığım bir haber, bütün dünyamı alt üst etti. Musiki derneğimizde çok güzel ney çalan bir amcamız vardı. Neyi bir başka türlü çalardı ve hakkını verirdi. Ama bugün ölüm haberini aldım ve adeta yıkıldım. Kendisini Allah’tan rahmet diliyorum. Mekanın cennet olsun Hüseyin amca. Ömer Öner