Faslımda ferahfezâ, oturmuş dile birden
Gönlüm gülü kardı hep, arınmıştı zehirden

Mevsimlere hükmedip, yakarken sazı şevkle
Gülşende yanık dudak, yıkarken nazı meşkle

Nurlandı kızıl şafak, akıp durdu ağırdan
Çiylendi güzel yanak, yürek kurdu ağırdan

Terk etti düğün günümde, mâtemli zamanlar
Şevkiyle güneş, akıttı meltemli dumanlar

Kordonda ferahfezâ, çözülmüştü derinden
Titreşti yanık yanık, esip durdu serinden

Yâr geldi, gönül bağımda dağlandı çiçekler
Güllendi hazan çağım, tutuşmuştu dilekler

Deryamda köpüklerim, akıtmıştı güneş hep
Kor gönlüme sevdiğim, bırakmıştı ateş hep

Rıhtımda kızıl kızıl, yanarken yeni bir gün
Kalbimde, ağır ağır yaparken dili süzgün

Tütmüştü bütün ruhum, özüm yâri ağırlar
Yanmıştı tenim hemen, közüm zifri uğurlar

Bahçemde açan gülüm, çiyin süzme bu mevsim
Kor gönlü yürek yürek, ezip büzme bu mevsim

Pervâne dönüp dönüp, yanıp durma bu akşam
Dillerde ferahfezâ, yanık kurma bu akşam

( mef û lü / me fâ i lün / me fâ î lü / fe û lün / )

- - . / . - . - / . - - . / . - - /