2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3070
Okunma
Kim demiş yangın yakar kalp zârını
Öldürür aşk hep, özün zor hârını
Tatlı bir meltem eser vurgun yüze
Sonlanır mâtem, dolar cevher göze
Gökte yıldızlar yanarken durmadan
Kor gecem meşkler yakar can yormadan
Ellerim güller yığıp, sarsar beni
Dillerim seller yığıp, kırpar teni
Gözlerim aşk damlatır, katran solar
Közlerim nur çağlatır, hasret yolar
Han yanar durmaksızın, efkâr biter
Bahçeler hep aşk yazar, bülbül öter
Çarpılır bir bir hüzün, dertler ölür
Kırpılır bir bir elem, ziftler ölür
Dilde çağlar aşk, olur hep perdesiz
Bahçe bağlar gül, kalır hep perdesiz
Yükselir hep, kor niyazlar göklere
Aşkla yangınlar iner hep köklere
Çağla ey Pervâne, dön sen şevk ile
Bitti artık hasretin, yağ aşk ile
( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )
- . - - / - . - - / - . - /