Damlayan bu kalemim, oynamazdı yerinden
İstemeseydin Rabbim, pervane olamazdım
Eşyaların sırrını, çözemezdim derinden
İstemeseydin Rabbim, pervane olamazdım

Gözlerimin önünde, yanamazdı sabahlar
Nefesi tutamazdım, kaybolurdu segâhlar
Defterime daima, yazılırdı eyvahlar
İstemeseydin Rabbim, pervâne olamazdım

Nehrimde göremezdim, Yunus’un iklimini
Yakalayamazdım hiç, Mevlânâ mevsimini
Yıkıp dururdum her an, gönlümün takvimini
İstemeseydin Rabbim, pervâne olamazdım

Elimi açtım sana, bana heceler verdin
Işıkları yazarken, engin geceler serdin
Yüreğime durmadan yangın yüceler derdin
İstemeseydin Rabbim, pervâne olamazdım

Hece istedim senden, dönüştürdün gazele
İnleyen yollarımı, çevirmiştin güzele
Yanık yanık gülleri, alıyorken ben ele
İstemeseydin Rabbim, pervâne olamazdım

Ben deryâmda eriyen, çok zavallı bir kuldum
Şafakları hep buldum, nur sabahlarla doldum
Kupkuru bir ağaçken, sulandım meyve oldum
İstemeseydin Rabbim, pervâne olamazdım

Ey merhameti geniş, benim yüce Allah’ım !
Zamanımın ağında, dökülsün hep günahım
Sana yönelsin dilim, çağlasın namazgâhım
İstemeseydin Rabbim, pervâne olamazdım