bir hasat yorgunluğu var bileklerinde
umutsuz
yılgın
ve kırgın

boşuna kurup kurup durma mevsimleri
kupkuru dalların
hiç bahara uyanmadın sen
uyanmayacaksın

kimileri
benim gibi
hazana açar gözlerini
hazana büyür serpilir
ve hazana yakışır cümle dilekleri
sen de onlardansın
bir görüşte tanırım
kirpiğine Eylül gölgesi düşmüş gözleri

sorma

anlatsam
inanmayacaksın

...

Temmuz yanığı değil bu yüzündeki
keyfe keder değil bu yürek yangınları
kuruyan dudaklarında
bir damla kırağı
avuçlarında kuru çınar yaprakları

tütün basılmış bir yara gibi için için
kanıyorsun
kanayacaksın

...

hatırlar mısın
solgun nar çiçeklerini
ya da mor salkımlarını döken akasyaları

hadi
hadi şimdi al şiirlerimi
çırılçıplak
savunmasız bir eylül daha gelsin davetsizce
yerleşsin kalan tüm Haziranlarıma
ve razıyım
yanımda kalsın ömrümce

bilirim bir tek sen
kalmayacaksın

...

boşuna kurup kurup durma mevsimleri
kupkuru dalların
küstürdün meyveye duracak çiçeklerin cümlesini

kavruk bir bozkır ortasında
yaktım ikimizi

hep yanacaksın...



ceyda görk
24 mayıs 2008 05.27