dayanılmaz
öyle geveze ki bu sessizlik
aman vermiyor

ve nasıl saçmalıyor bu suskunluk
nefes aldırmıyor

köşelere kuytulara kaçışmış
gizlenmiş kelimeler

sükûtun çığırtkanlığına
can dayanmıyor

bir mısra saltanatının devrikliğinde
hürriyetini ilan etmiş kalemlerin
alaşımı bozuk kurşunlarına
meramını anlatamıyor ak ellerim

çıldırdığı andır bu bilinen tüm duyumsamaların
tedrici ölümlerden ölüm beğendiriyor nihayetler

azâbın davetkâr koynunda
gerdeğindeyim kan kırmızı saten ihanetlerin

...


delirmiş ıssızlığım
durmaksızın tepiniyor

başucumda
bir bardak suda kopuyor fırtınam
selâmetsiz limanların
uğursuz mendireklerini paramparça ediyorum

anarşist ruhumda
çatırdıyor kıyamet alâmetleri
vâveylâsını kimseler duymuyor


nefesim
göğüs kafesimde bir tümör gibi büyüyen o lânetin
maraz astımına yenik düşüyor

sebebim olacak
biliyor kendini o sebepsiz kalası sessiz hışım

bilemedim hangi kan davasını
hangi korkusunu
hangi kahrolası garazını sürdürüyor

bu akla ziyan sükûtun çığırtkanlığına
can dayanmıyor

CEYDA GÖRK
10haziran2009___13.23