Araf


sen yokken boğluyorum
boğazıma düğümleniyor koca boğaz
yok
bir yol bulup yok olamıyorum
kilitleniyor ayağım köprünün ayağında
o taraf olmuyorum arafta kalıyorum şu sıra


ağızında sakızıyla yakasında kırmızı gülüyle
yaklaşıyor denizin ıslanmış kadını hatıralarıma
uzak dur henüz rutubet düşmedi anılarımıza
henüz tavanımız su almıyor daha
henüz çok geçmiş değil aslında


ısrarla büyü diyorsun bana
büyümek sancılı bir felaket
ellerim yetişemiyor hızıma
karanlık gecelerden dem vuruyor
siyaha aşıkmış siyah bir semayla oyalanıyormuş
ben geçerken şafak vakti avucumda
saklım saçak acılarımla
zamandan anlamam ben diyor haylazca


gidemiyorum ya en çok inan o koyuyor bana
gözlerinin koyuluğu bir an çıldırıyor gözlerimin ucunda
nasıl kapatsam nasıl yumsam da orda saklı kalsan
bilemiyorum galiba
beynimin içindeki damarlar çekiliyor
uzaktan bizi anlatan bir beste çalınca


düşlerimin hatrına düşüşlerimden bir orman yapacağım sana
ağaçlar aynı yerinde olmayacak evet
gök yukarıda değil tabanıyla tavanı ters düşecek toprağa
bulutlar hüzünlerini satacak karınca yuvaları bulacak
griler değil bu sefer yeryüzü büsbütün ağlayacak


sen yokken ben gideceğim
alacakaranlık gidecek ardımdan
kilitli ayaklarıma prangalar takacağım
gittiğim sokakta
deniz olmayacak
ve ben araf olmayacağım başlı başına

çok hoş tebrikler.

şiirde arafta kalmış, yalnız ve hatta çaresiz...

tut ellerinden şair..

Ne muhteşem bir şiir. Şiir beni sakladı içine ben de izninizle şiiri saklıyorum kendime.
Denebilecek tüm güzel sözcükleri iliştiriyorum sayfanıza.
Kutluyorum. Sevgimle..

Araf' ta kalmış şair, ama çözümü gitmekte bulmuş

^^gitmeli, prangaları sürükleyerek ayakta
kalbe vurmalı mührü
sevdalıya ulaşamasak da
mutluluk var bak müjdeli yarınlarda^^

/kutladı şairi tüm içtenliğiyle Kalimera/

çok güzeş akıcı dizeler tebrikler:)

ısrarla büyü diyorsun bana
büyümek sancılı bir felaket
ellerim yetişemiyor hızıma
................
büymeyi reddeden şair
kelimeler sana yetmemiş
çığ gibi biyümüş içinde sevgi
ayrılıksa
susatmış
gözler
kodlamak istiyor görüntüyü
kimi, sevgiliyi..

selamlar şair..güzel bir şiirdi..

düşlerimin hatrına düşüşlerimden bir orman yapacağım sana
ağaçlar aynı yerinde olmayacak evet
gök yukarıda değil tabanıyla tavanı ders düşecek toprağa
bulutlar hüzünlerini satacak karınca yuvaları bulacak
griler değil bu sefer yeryüzü büsbütün ağlayacak


sen yokken ben gideceğim
alacakaranlık gidecek ardımdan
kilitli ayaklarıma prangalar takacağım
gittiğim sokakta
deniz olmayacak
ve ben araf olmayacağım başlı başına

YÜREĞİNİZE SAĞLIK SEVGİLİ ARKADAŞIM. GÜZEL BİR ÇALIŞMA VE MÜKEMMEL BİR ŞİİR.
KUTLUYORUM SİZİ.

SAYGI VE HÜRMETLERİMLE.

........şiir okudum valla.......

kilitli ayaklarıma pranga vurmak?....öyle yakın buldum ki bu dizeyi...

tebrikler çokça...