sevdam avucuma yapışmışta
dağıtıyor beni sağa sola
ahh anne
gelsen de alsan beni
savruk şiirler içine

beni bana anlatan biri var şu sıra
Balat’tan uzanıyor Haliç kokan şiirlerime
bilmese de beni yerden yere vuruyor
değiştim anne
savrulmak hiç hoşuma gitmiyor

biriktirdiğim günlerin hesabını kimse bilmiyor
ya da ne olmuş
ne bitmiş
nasıl bir masalmış kimse demiyor

şu lanet şiirler de olmasaydı
ruhum zırh gibi içime geçer bir türlü çıkmazdı

şimdi seviyorum anne
hesapsız
şiirlerim keşmekeş değil
aldatılmadım henüz
henüz çürümedi sandığımdaki düşlerim
henüz rutubet inmedi gecelerimden içeri

biri var beni bana anlatıyor
düşüncelerimin yersizliğini severmiş O
aşk olsun
ya da korku
ya da bir kara büyü
çok olsun istermiş O
ama şimdi bölünüyorum ben
parçalarım sızıyor hecelere
çiçekleri de artık sevmiyor üstelik
senin olsun kan misali gelincik

ben içine atıldığım tabutu düşüneyim biraz
üzerimdeki gri bulutu
rüzgâr yok diye yağmayan umudu
yağmuru düşüneyim yani
biraz hareketlensin Haliç
biraz hakaret etsin unuttuğum düşüncelerime
ve ben kıvrılayım düş sarmaladığım geceye

bu gece senin için otranto’yu çağırayım
gizemleriyle gelsin otursun kilitli beynimin üstüne
ve öldürsün içindeki bütün çalıkuşlarını
zarına dokunmadan üstelik
zail olmadan geri gelsin
ya da gitsin içimden bu müsvettelik



Ferhat Biçer’e
Otranto gelmeden önce...