Ah Efendim bir bilsen, şu garibin halini.
Esir etmiş nefsine, zavallı bedenini.
Sefalet zincirini, takı vermiş boynuna,
Fark edemez nereye, akıp ta gittiğini.

Ah Efendim bir bilsen, ben ne zor bir haldeyim.
Cehalet çukurunda, günaha batmaktayım.
Gafletimden kayboldu, cennete giden yollar.
Cehennem yollarında, hep düşüp kalkmaktayım.

Ah Efendim bir bilsen, sana nasıl muhtacım.
Çaresiz dertlerime, bir tek sensin ilacım.
Maveradan uzat ta, nurdan himmet elini,
Miskine de verilsin, sayende cennet tacım.

Ah Efendim bir bilsen, aşkınla yanmaktayım.
Hasretinden, hayalin, her yerde görmekteyim.
Artık kalmadı bende, bu hasrete tahammül.
Sana kavuşmak için, emir beklemekteyim.

Ey sevgili Ey Habip, sensin dertlere tabip,
Yalnızlıktan bunaldım, garibe sen ol sahip,
Senden başka kimseye, içimde yok temayül.
Cihan bir yana dursa, yoktur aşkına rakip.






,