Her gecenin sabahı, vardır iman ederiz.
Karanlık gölgelerde, kalleş pusu sezeriz.
Bu yol kurtuluş yolu, korku bilmez gideriz.

Gece sabaha gebe, karanlık son bulacak.
Uyanacak bu ümmet, zilletten kurtulacak.

Çıkma zamanı geldi, korkunun kuytusundan
Uyanmalıyız Ey can, gafletin uykusundan.
Kurtulmalı insanlık, zevk sefa tutkusundan.

Gece sabaha gebe, karanlık son bulacak.
Uyanacak bu ümmet, zilletten kurtulacak.

Yüz yıllar var afakım, aydınlık bilmez nedir.
Bu nasıl bir uykudur, bitmez bunca senedir.
İstikbal seni bekler, göster mertlik nicedir.

Gece sabaha gebe, karanlık son bulacak.
Uyanacak bu ümmet, zilletten kurtulacak.

Artık birlik zamanı, son bulsun ihtilaflar.
İftirak büyüdükçe, güç buluyor düşmanlar.
Yolunu gözlemekte, cümle yetimler dullar.

Gece sabaha gebe, karanlık son bulacak.
Uyanacak bu ümmet, zilletten kurtulacak.

Aç gözünü gör artık, dostun kim düşmanın kim.
Vatanına göz dikmiş, insanlık yedi iklim.
Yenilmeyen tek silah, her zaman teknik bilim.

Gece sabaha gebe, karanlık son bulacak.
Uyanacak bu ümmet, zilletten kurtulacak.

Öksüzün duasısın, mazlumun hayalinde,
Cihanın zorlu yükü, senin güçlü belinde,
Bir türküsün ey yiğit, gurabanın dilinde,

Gece sabaha gebe, karanlık son bulacak.
Uyanacak bu ümmet, zilletten kurtulacak.

Kutsal şehir Mekkeyse, gönlün aşkın kabesi.
Arındır tüm putlardan, yükselsin tevhid sesi.
Kur’anın nurlarıyla, yok et kederi ye-si

Gece sabaha gebe, karanlık son bulacak.
Uyanacak bu ümmet, zilletten kurtulacak.

Surlar zafere hasret, geçmişi özlemekte.
Mazlumlar umut ile Feraklit beklemekte.
Bak ki bütün insanlık, yolunu gözlemekte.

Gece sabaha gebe, karanlık son bulacak.
Uyanacak bu ümmet, zilletten kurtulacak.

Hasretin cana yetti, söyle vuslat ne zaman.
Sabır taşı çatladı, dizde kalmadı derman.
Bak zalimler azıtmış, mazluma vermez aman.

Gece sabaha gebe, karanlık son bulacak.
Uyanacak bu ümmet, zilletten kurtulacak.

Necdet Erem