Az olan ne kadar çoksa
Tahmini sebeplere bakılmaksızın
Kıymetlidir
Misal bir sevmenin samimiyeti
Ve insanı uçurumun kenarında var gücüyle tutan sadakati
Azdır ama değerlidir

Biz insanlar bitmez bir azimle düşeriz
Gerçeğin peşine
Ve bulduğumuz her gerçekte
Acır sol yanımız
Gerçek sakınılması gereken bir umut olarak kalır
Sonra

Kötülük kirimizdir ruhumuzun teninde biriken
Aklanmak onurumuzla
Yaşa(t)mak isteriz fısıltımızı
Günah çığlığımızı susturmak adına
Gösterişimizi bozarak

Bir insan
Halini çerçeveletirken zamana
Haklı bir gerçeği olsun diler vicdanında
Haddini unuttuğunda
Hayasızlık ipine dolanır
Dili

Bir insan
İnsanken sever
İnsanken saygı duyar kuru bir yaprağın varlığına
Çünkü isyan onurlu bir gerekçedir
Uygunsuzluklara

Aşk tahmini sebeplerini yitirdiğinde
Köklerinden söküp alan bir fırtına gibi
Yapayalnız bir kalabalık yapar insanı
Yeniden gerçeğin toprağına değip
Köklenene kadar

İnsan olmak zor zanaattir
Süfli iklimlerin içinde nefes alınırken
İyiliklerle korunmak için
Hep iyi olmak gerekir
Çünkü