bilinmeyen bir akibettir,
yüreǧe düşen,
ya da üzüm çekirdeǧinde gizli
bir histir bilinmeyen
acısı büyüktür
düştüǧünde yüreǧe sönmeyen
batışlardır başlangıçlara
takılıp kalan
kırlanǧıç kanatlarında
ürkütülen bir korkudur
içimizde bize inat yaşayan
acıtan ve bazen de öldüren
sevinç mi dersen
hayır derim
hiç düşünmeden
bir çocuktur büyümesi gereken
adalet dersen o istemez,
ihtiyaç duymaz kendiliǧinden
aleme hükmeder
kendisi ise hükümsüzdür
bilgeliǧinden.

sevgi bir pınardır sürekli akan
daǧlardan, tepelerden,
ovalardan, pencerelerden
üzerimize gelen…
her „hoşgeldin“ dediǧimizde
bize acımadan yüklenen.
sevgi, bir başbelasıdır
acılarıyla yüreǧimize inen
dumlupınarda duru bir sudur akan
ovada bir meşedir
yüzyıllara köksalan
damarı derindir,
içimizdeki akan sıcak kandan
sevgi, bir mükafattır yaşamaǧa dair
bazende kanatlı bir kuştur,
uçarken kanadı kırılan

27. Mart 2009, Frankfurt am Main, Almanya