dudağımdan her yöne savrulan ıslık
baktım ki bir ney’ in kalbine düşmüş...




uzun boylu sazlıklar arasındaydı huzur
tasâvvuf meltemi akınca bir neyzen dilinden
durmadı su boyları arasında amaçsız
beslenmeyi isteyen ruhlara işlendi
o ilahi tınıyı sürmek için gönüle...




olmayı öğrenmeyi istemekti bir nevi
olabilmenin yarısı...





bir elinde göklere işaret
diğerinde toprağa vurgu
eteklerinde rüzgâr kıskanması
başında mesnevi tümceleri
ve yüreğinde her dem Allah...




mistik bir segâh peşrev parçalaması





olmak ya da olmamak
bütün mesele bu değil
ne olursan ol gel
kim olursan
çünkü gelmek
olmanın yarısı eder



öyle ki
ney üfledi bütün gece
bir neyzenin suskun dudağı




Şems dinledi
Hâzret sevindi
neyzen eğildi saygı ile





ve bize ne kaldıysa rüyâdan
o kadar ders çıkardık gerçeğe!






Nevzat KONŞER