ay parıldar gökyüzünde yıldızlar izler durur
bir tepede meçhul aşık yolları gözler durur
tek bir gölge tek kıpırtı umudu oluverir
kanla dolmuş kara gözler, solmuş yüz gülüverir
boşadır bu kanatlanış, gülen yüzün gülmesi
ölmüş gibi inkansızdır giden yarin gelmesi...
taşlar ağlar, ay "of" çeker gecenin kederine
hiç bir şey denk olamaz hasret serüvenine
bir dem olur sarhoş eyler, boş verdirir dünyayı
bir dem ateş eyler, sönmez, içsen bütün deryayı
aynı derttir yanardağdan fışkırtan kor ateşi
duramaz toprak altında ateş özler güneşi
ateş fışkırır topraktan, güneş bir adım gelmez
ardından can versen de giden yar bunu bilmez
ama bekler meçhul aşık,geçen bahardan beri
hani söz vermiştir ya giderken nazlı yari
eğip başını demiştir gözlerine bakmadan
’döneceğim sevdiceğim,geceler uzamadan...’
geceler uzamıştır ve bir kaç kez kısalmıştır
elinde ıslak mendili, gözü yolda kalmıştır
gece ayaz, gece uzun,gece sessiz ve yorgun
karşıda akar dere, aktığı gölse durgun
dalar gider uzaklara yaş gözünden sızarken
vakit geçmiş uyanmıştır ezanlar okunurken
tan ağarır umut artara sabah bereketinde
mevsim hep kış hayat zordur hasret memleketinde
sanki seherin yelinde yarin kokusun duyar
garip aşık! gül olsan da koklamaz seni o yar! ...
güneş doğar göl ışıldar birden sessizlik artar
karşı yamacın ardında görünmektedir katar
bir hışımla iniverir tepeden aşağıya
kayıverir, suya düşer geçer iken karşıya
ve varmıştır istasyona,nefesleri sabırsız
içinde yankılanan ’gel’ sesleri sabırsız...
hiç durmadan geçer gider tüten kara dumanlar
heyecanının gereksiz olmuşluğunu anlar
yürür biraz uzaklaşır dönüp bakar da bir an
gözü yaşlı boynu bükük, boş döner istasyondan
hergün aynı hüsran ile dağlanır aşk yarası
hasret bağlar ellerini gelmez vuslat sırası
geceleri gündüz eyler uyku nedir bilmeden
durmaz akar gözyaşları, akar yaz kış demeden
yıllar geçer ömür biter toprağa düşmektedir
tepede yeni bakışlar yolu gözlemektedir
göçüverir birdenbire tepenin kiracısı
çok geçmeden gelir konar bir hasret mirasçısı
giden gelmez hasret bitmez gözlerde hep yaş kalır
gölde mehtap ayda hüzün, kollarsa bomboş kalır
giden unutur elbet, bitmez bekleyenin çilesi
ardarda başlar biter özlemin hikayesi
ay parıldar gök yüzünde yıldızlar izler durur
bir tepede meçhul aşık yolları gözler durur....


fotoğraf:Güney Yıldırım