artık oynamak isremiyorum seninle...
bıktım hep bu yalansı gülüşlerinden
neden bi kere olsun benim gibi sen de ağlamıyorsun? ? ?
neden gülücüklerine gözyaşlarından yağmurlar yağmıyor? ? ?
yoksa sen...seni sevdiğim kadar...sevmiyor musun beni? ? ?

artık oynamak istemiyorum seninle...
geri ver sana taktığım bütün isimleri
geri ver ellerinde unuttuğum tüm kırılmışlıkları
o yalancı saçlarında hissettiğim ’annem’siliği...
üşümeyesin diye ördüğüm hırkayı da ver geri...
titreyen duygularıma saracağım onu...

artık oynamak istemiyorum seninle...
bakma öyle donuk donuk gözlerimin en derin yerlerine
salıver bakışlarını gökyüzünün maviliğine
şimdi sen de dönüver sırtını bana
gösterme karşı koyamadığım o yapmacık güzelliğini...

artık oynamak istemiyorum seninle...
bitsin artık bu saklambaç
sobelesin artık beni içime hapsettiğim yalnızlıklarım
bağlasınlar gözlerimi körebeler misali
görmek istemiyorum artık
ne seni...ne de beni korkutan bu dünyayı
görmek istemiyorum artık savaşta kalmış çocukları...

artık oynamak istemiyorum seninle...
şimdi yalnız kalmak istiyorum
susmak istiyorum uzun ve gözbebeklerin kadar karanlık...
ben annemin kucağında uyumak istiyorum artık...hiç büyümemecesine...
gitmek istiyorum...yalancı sevgilerin olmadığı bir yere....