ıssız bir gecenin kucağında
sızıyor yalnızlık iliklerime
sağnak sağanak...
kimsesiz yağmurlara tutluyor gözlerim,
yetim kalmış damlalrın
anlamsız coşkusu eşliğinde...
ıslak adımlarla boğulmuş
taş merdivenler gibi,
damarlarımda hissediyorum
çisil çisil yağan yalnızlığı...
cüzzamlı ışıklar sızıyor,
hayalin isli perdelerinde gezinen uykuyla
her zamanki savaşımın tam ortasında
dimdik duran
muzaffer gözlerime...
kimin olduğunu bilmediğim
bir sensizlik adımlıyor
koridorları bir uçtan bir uca...
terli evuçlarımda can buluyor
yağmuru emziren bulutlar...
kalemim
her zamankinden
daha çirkin makyajlıyor defterimi...
martılar...
onlar da yağmura eşlik ediyorlar
çığlıklarıyla
sabaha beş kala sönüyor bende ışıklar,
ama içimin dalgakıranlarında
hep bir fener,
yanıp sönmekle harcıyor nefeslerimi...
sislere kaplıp kaybolmasın diye
bana çıkacak yollar,
salıveriyorum
sana biriktirdiğim ışıkları,
ve güneş dünyaya göz kırpıyor
sahilin bir ucundan...
belki yağmurla gelir
demir atarsın diye kıyılarıma
bekliyor martılar,
ben...
...bekliyorum...



yirmiyedi08sıfır9