hatıradır aysız gecede dalgın hançer
durmadan düşerken kendi kalbini
düşer yollara ansız anısız
akar uykusuz ırmaklara
hatırdadır

ağlardaki balıkların çığlığıyla döner dalgalar
ahh küçücük gemi kime sorsam dönüşün
yok der sevdiğin şarkılar

yangın olur zaman susup ağlamak
çıldırmak olur şarkılarda senini aramak
soldukça fotoğrafın dalgın bir hançer olur

aşkın mı lila bir bıçak olur o hatırandır
ordan tutuşan bir uçurum olur
alışmadan gözlerine daha
o tuhaf ve yoldaş gözlerin büyüsünde
tutuşur orman büyür bu yangın. usulca

yüzünde yıkık bir imparatoriçe sarısıyla
gidersin
yıkılır üzgün kuğu çığlığına günün
bir ağlayıp bir güler divaneleri sesimin
kalbim o şaşkın kuğu ortayerinde yüzünün

gidersin değiştirir yerini düşer bir yaprak
ay büyümüştü aşk büyüdü hatırdadır
yağmur yağdı sen giderken incindi
sel olup baskın verdi
üşüdü o kırık dalda bir yağmur kuşu
katlanmadı kalbim orda sen lila bir bıçak

seslendim yurdunsa uçurdum al dedim
götür uçurum kuşuna hatıradır sesim
bu aysız gecede
deşiyordu çünkü o dalgın hançer
o lal o sağır çığlığındaki sese benzedim

batık gemilerin deniz baltık kıyısında
sustuk ansızın dili tutuldu rüzgarın
biz ki kekeme çocuklarıydık aşkın
dağıt ayperisinin ördüğü saçlarını
yağmur saatiyle sabaha yakın
can yakar soldukça
hatıradır, yak

eğilip gamzeni öptüm kırık parmağını
intiharı çağıran yaranı öptüm
aşkın ki lila bir bıçaktı
göğsünde yaktım

yak bu fotoğrafı hatıradır çünkü yak
güz öyküsüne döner yapraklarla ağlamak