Tilki bir gülümseme dolaştı yüzünü
Tavında bir kelamdı söylenecekti gözleri
Sus de(n)meseydi yüreğinin varlığı
Gömülü bir sevinç gibi bulunacaktı

Asalak bir kederdi çayın deminden önce
Sözü edilen mevzisiz bulut
Gelip nasılda yer bulmuştu mavinin gözlerinde
Bir husumet gibi

Efkar ı umumiyenin ifşasına bakmaksızın
Fasılasız kurudu elinin birikenini
Mücbir sebepleri vardı sevişkenliğinin
Mahsus mektuplar kadar tahrikkardı

Muhayyilesini astı ceketinin yakasına
Murdar gerçekleri en iç cebinde
Birde ansız sevmelerini akletti fütursuzca
Cephesi korunacaktı bu hengameden

Her şey sus pus kalacaktı o gönlünü açtığında
Kararlı sesini ilerle(t)di dilinde
And içmiş bir mefkureli gibi
Koyulaştı içinin en derin yerinde

Aşktı bu haddini bilmezliğin suretiydi
Tastamam olmazsa gelmezdi kıvama
Binbin kere tekrarlansa her halde
Yine oldu artık den(e)mezdi çünkü