Mahşer telaşı bu olsa gerek
Gölgemin efendisi değilken ölmüş(t)üm
Dualarımı ilikli tutup
Son anıma kadar sevmişken yani

Sonra mavi bir ses getirildi öldüğümde
Gittikçe koyulaştı damarlarımda
Bir tespih gibi çektin say yaşanmışlığını ve
Söyle dendi ne varsa

Oysa ben daha söylemeyecektim öldüğümü
Bilmeyecektim en azından daha
Öyle fısıldanmıştı kulağıma
Okunurken ilk ezan

Bu buyurgan ses yer değiştirdi dışımda
Var olanı ispat için olsa gerek
Var olanı yani tanrıyı bilmek için
Ne çok az yaşadım ben oysa

Hayatıma göz dikilen bir vakitte
Toz pembe değildi hiç bir şey
Hiç bir şey değildi yada
Unutmamı sağlayan

/

Bayrağını sök kalbinin
Deli zamanlardaki gibi tıpkı
Dans et kavgalarını ateşin içinde
Durulana kadar umudun
Acı sok gövdenin içine
Fark etmek için nefesini
Cinayetini üstlen mesela
43 numara bir ayakla ezilip geçilen bir çiçeğin
Bu muhtıralı öğütlerini tutmamak için
Kahrolası bir rüzgar çağır söze
Kendini farklı bulmak adına
Bir hayır umarak diren boşluğa…

DENDİĞİNDE

Vakit hala çok erkendi
Bu yüzden yaşa ve geç dendi
Yaşa ve geç