ACI ŞİİRİ

merhaba avuçlarına mil çekilmiş ümitlerim
bir günün sonunda,
ellerimde hüzün kırıntıları ve seninleyim...
biliyorum zor geçecek,kızıl bir ikindinin gecesi
ve sabahı olmayacak.
belki yıllar bir tozlu fanusta,
usul usul pullanacak...
bir dağ yamacının yalnızlığında uçurum kirpikleri
ve hiç solmayan çiçekleri, sevinçlerimden kayacak.
ve akacak,
ölümün kızılmı kızıl renkli nehirleri...
gül renkli yarin bülbülü donacak...
ben bir alevde, bir şehirde,
bir nefes derinliğinde,
bir kar temizliğinde kaybettiğim yaşama arzumu
seninle öldüreceğim...
kanımı,
gün batımındaki solgun güneşe benzeteceğim
ve akan nehirlerle senin olduğun yere geleceğim.
belki de,
bahçendeki kızıl renkli topraklara serileceğim
ve sen her adımda beni ezeceksin,
ben seni izleyeceğim...
yedi katlı feleğin dudaklarında,
şeyda olmuş ruhumla süzüleceğim...
kanım, lale bahçende fidan verecek.
şarap kadehi gibi lale olacak kanım
ve sen lalelerden,
çiğ tanelerini içeceksin...
kızıllığı yansıyacak suya
ve sen,
hun-ı şarabımla ser-mest öleceksin...