2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
37
Okunma
İnsan, sabah güneşi gibi olmalı.
Seher vaktinde Hakk’ın izniyle doğan nur gibi,
karanlığı kovmadan,
karanlıkta kaybolanı buldurmalı.
Işık olmalı;
benliğini parlatan değil,
nefsini eriten aydınlık.
Güneş gibi…
Isıtırken yakmayan,
varlığıyla “ben”i susturup
“O”nu hatırlatan.
Dokunduğu her kalpte
zikir başlatmalı,
suskunlukta sır açmalı.
Sarmalı insan;
rahmet gibi,
tevazu gibi,
dua gibi.
Ve her sabah,
yeniden doğarken,
“ben geldim” demeden
Hakk’a dönen yol olmalı.
Rifat KAYA
5.0
100% (5)
Cevap Yaz