Akşamın kızıllığı süzülürken gönlüne
Temaşa eyledim mam, narin gerdanlığında.
Şahmaranın figanı ağlıyan gözlerinde.
Gözyaşını derledim döküverdim gönlüne

Kasımiye zincirye hatuniye medrese
Deyrulzafaran kırklar mor yakup kilise
Kom’u komşu akraba hepsi bizle bizbize
Perçinlenmiş kazınmış kaynamış içimize

Geceler kıpır-kıpır süzülüyor yıldızlar.
Yeşile hasret inim-inim inliyen ovan da.
Yana-yana yapışık, dantel-dantel taş evler.
Sarmaş-dolaş dolanır, aklanır kor odunda.

Hasret akar-süzülür labirent yollarında
Abbaralı yalaplı dap-dar sokaklarında.
Can suyu şorul-şorul babsavur ak-suyunda.
Kudsanmaya hazır-nazır nâr gerdanlığında

Nice âlimler doğdu damında divanında
Atam paşa olduğu müjdeyi alıverdi
Gülfidanla gülistan yürekli mekanında
Mardin şahin bakışlı atamla gülüverdi.

Adın kartal yuvası şanından nazarından
Ak güvercinler takla atar semalarından
Çan sesi ezan sesi zılgıt semalarından
Gün akar afakından nur yakar akşamından


Mam: Mardin arapçasında Anne demektir.

RİFAT KAYA