Biraz sonra bitecek cümlem.
Biraz sonra gideceğim.
Ama şimdi, buradayken cevap ver, iyi misin?
Yoruldum düşüncelerin gergefinde yaşamaktan.
Kendimi bir eşiğe bırakıp,
nice zaman sonra döndüğümde
aynı eşikten parçalarımı toplamaktan.
Kaybolmamak için kim olduğumu sürekli kendime hatırlatıp dururken,
aynada göz göze geldiğimle
her defasında merhabalaşmaktan.

Kimseyle uğraşacak gücüm kalmadı.
Anlamaya çalışmaktan, kendimi anlatmaktan yoruldum.
Gidip gelecek ya da gidenin dönmesini bekleyecek sabrım da yok, halim de!
Saklambaç oynayacak yaşı çoktan geçtim.
Sobelemede hiç iyi olamadım zaten.
Oldum olası ıskaladım gönlümü ele geçirenleri; ya da onlardı fütursuzca ıskalayan beni.

Şimdi iyiyim desen mesela…
Ne değişecek bilmiyorum doğrusu.
Ama kaleme bir gol yerim, bu kesin.
Tekrar aralarım kapımı.
Girmezsin de… hani olur da girersin diye fırına cevizli kek sürerim.
Ne yer ne yemezsin, hangi tatlıyı sever, hangi köşesinde oturursun masanın… bir bir listelerim.
Kendimi böylesi basit, böylesi yavan düşüncelerde, sen gelene kadar ziyan ederim.

Neyse, bırak şimdi bunları; iyi misin?
Kaç kez geldim sokağına, gözlerinle karşılaşırım umuduyla.
Kaç kez döndüm gözüm kapalı o köşeyi, bilmiyorum.
Hani olur da omuz omuza çarpışırız diye, kaç kez yürüdüm otobüsle gittiğim yolu.

Biraz sonra gelecek son cümlem.
Acele et de cevap ver.
Merakımdan soruyorum; iyi misin?
Merak da değil aslında.
Yalan olmasın şimdi.
Biraz laflayasım var seninle.
Hem kim bilir, sen de istersin belki.
Belki merak edersin beni; ne yer ne içerim, ne haldeyim, neler yapıyorum…
Etmez misin?
Hem belki sen de… sen de…
Belki sen de seversin beni, benim seni sevdiğim gibi.
Belli mi olur.

Olmasın.
Önemli değil.
Zaten şimdi sorun o da değil.
Sen… sen iyi misin?

Uzun bir yolculuktan çıkmışçasına yorgunum bugün.
Bugün sırtım, omuzlarım, kollarım…
Her yanım zangır zangır ağrıyor.
Üşüttüm mü bilmem ama kalbim titriyor.
Kafamın içinde bir böcek…
Ama nasıl bir böcek.
Gıcır gıcır beynimi kemiriyor.
Güya umrunda değilmişim.
Güya başından savmışsın.
Hiç önemsememişsin güya.
Bak sen şu böceğin işine.

Biraz sonra bitecek cümlem.
Acilen gelmelisin.
Siren mi yakarsın, ortalığı mı, bilmem ama gelmelisin.
Gitmeden tutmalısın elimden.
İstersen iyi olma ama gelmelisin, en acilinden.
Dur, dur gelme.
Seni telaşıma maruz bıraktım, mazur gör.
Hayır, vazgeçmedim.
Maalesef bitti cümle.


Z. P.