Çok Yorgunum; yorgunluğum sen!
Anılarımda, matematiğine yenik düştüğüm,
çözemediğim amansız sorular,
zihnimi hırpalıyor bir süredir; cevabı sen.
Sende kaybettim kendimi; labirentim sen.

Gençliğim, evvel zaman sevginin kıtlığında,
duasına çıkmış olan SEN’de kanıyor; her defasında üstüme devrilen sen!
Her devriliş sonrası yüreğim yeni acılara gebe...
Bunca zaman sonra yakamı bırakmayan,
travma kıvamında yaşanmışlıklar/yaşanmamışlıklar...

Mimiklerimin direndiği
ve dudaklarımın
ve yüreğimin
ve başka gözlerin yabancısı olduğu gülüşler…
Üstelik diğerlerinin aşina,
benim mültecisi olduğum özlemler; her defasında iç çektiğim.
İçimde, bir türlü dolduramadığım
dipsiz bir boşluk; karanlık, kapkaranlık.
Bense iki büklüm, çaresiz, yitik.

Hüzünlü bir şiir dinliyorum.
Rüzgar, hatıra defterimin en acı sayfalarını çarpıyor yüzüme; içinde sen.
İçim sızlıyor.
Sızıda acı,
acıda keder,
kederde minik suretin.

Bir harabedir anılar.
İçinde, varlığı hiç bir vakit
fark edilmemiş sahipsiz, masum yüreğin.
Sen mi benim zamanımdasın,
ben mi senin, çözemiyorum.
Beni umursamadan,
bir ahu gibi Seke-seke dönüyorsun etrafımda.
Yine tek başına, yine yalnız...

Ahh küçüğüm!
O ceylan gözlerin geliyor aklıma; bir kere olsun bakamadım.
Yüreğimde esen bir pişmanlık rüzgarı; fısıltısında yitik bakışların.
Ellerin bana uzanmış, yüzün dönük.
Omzuma taşınmaz bir ağırlık çöküyor; dizlerim titrek…

İçimde bir arzu; Şu yaram bir kabuk bağlasa…
Beynimde uçuşan kifayetsiz kelimelerin kanatlarına umutlar takıp, sana gönderiyorum,
bekle diyorum,
azıcık daha sabret.

Yüzüme ’sen busun’ deyip tuttukları ayna çatladı artık.
Aynadaki, ben değilim, sen değil.
Sen daha güzelsin, daha özel.
Ben daha güzelim, daha özel.

Öğretilmiş ve öğrenilmiş çaresizliğe son artık.
Birazcık daha sabret.

Artık hep kendi yüreğinden vermeye son.
Birazcık daha sabret.

Artık öyle sahipsiz, öyle yalnız,
öyle ilgisiz minik zamanlara son.

Söz veriyorum!
sevgisizliğin karanlık sayfalarına hapsedilmiş,
unutulmuş yüreğine el vereceğim.

Seni yarının aydınlığıyla kucaklayıp,
en sevdiğin oyunlarda birlikte sekeceğiz küçüğüm.

İşte o zaman sen bende,
ben sende bulacağız huzuru.
Bulacağız küçüğüm...
Sözüm söz,
sözüm söz!



Zeynep Perçin
… 2016