Gözlerin, umudun ışığı
Bilmediğim bir yol,
Tanımadığım bir şehir,
Yüreğinin sesi.

Ne çok şey hissettirdi gözlerin;
Acıyı, tatlıyı, sevmeyi...
Ben kaybolmak istercesine bakıyordum sana,
Sen kaybolmamdan korkar, kaçırırdın gözlerini, yüreğini.

Bırak kaybolayım, kaybolalım o derinlikte
"Birlikte" diyorum sana...
Düşeceksek beraber düşelim,
Acı çekeceksek birlikte.
Kaçma diyorum sana... tutun bana.

Seninle çıktığım o yolda kaybolsam da
Sen varsan korku tanımazdım ben.
Korkma sen de, tutun bana.
Birlikte varalım o sonsuzluğa.

Sakın bırakma o eli.
İlk engelde vazgeçme bizden.
Gitme benden;
Bu kadar kolay olmamalı, değil mi?

Kal diyorum her şeye rağmen.
Yüreğini saklama benden.
Bırak elini ben tutayım,
Aydınlığı birlikte bulalım,
Kalmayalım o karanlıkta.

“Sen” ve “ben” denen şey kalmadı bende;
Biz vardık sadece.
Senin korkup kaçtığın,
Söyleyemediğin,
Yarı yolda bırakmayı göze aldığın...

Bırakma bizi sevgili.
Ben her şeye rağmen, tükensek bile yanındayım.
Gitme bizden.
Gidersen, asıl o zaman mutlu olamam;
Asıl o zaman acımaya başlar yüreğim.
Bırak, acıyacaksa birlikte acısın canımız;
Birlikte yara alalım,
Birlikte saralım, sarılalım.

Lakin kaçırma o gözlerini,
Saklama yüreğini.
Tutun bu çabalayan yüreğime.
Sonuna dek... bitinceye dek...
Tut, Bırakma elimi.