4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1120
Okunma
Mahşeri bir yalnızlığın
Sus meydanında toplandığında zaman
Yahut avuçlarında sıcaklığı birikmiş bir hatıranın
Uykusuna daldığında göz
Konuş mıknatıslı dilinle sevincini
Ey cürümsüz kötülük
Sön ışıklarını bir bir üzerimden
Eğilip girdabına aşkın
Tuttun gövdenle her demini sırrının
Mavi gölgeli adımlarını sür ufkuna yeniden
Acı çeken mevsimleri uyandırmadan ama
Bir hardal tanesi büyüklüğünce iman et
Çakılı sesinle ilen geçmişine ey günahı haylayan
Mahrecinde ne kadar tövben varsa
Diren bu karanlığa
Direnci ayıltan bugünü neşet
Yeniden başlasın hayat…
Cevap Yaz