☀️

Bir fidan gibi titriyor gövdem,
Yalnızlığın soğuğunda…
Süzülüyor kalbimin derinliğine
Bir karanlık, bir sessizlik…
Ey doğmuş güneş, ısıt artık,
Çünkü üşüyor içimdeki umut…

Gönlüm, ümitsizlikten bir çöl,
Rüzgârları yorgun, nefesi kesik,
Bir damla sevgiye hasret
Bir dua gibi sönük…
Diz kapaklarıma çöktüm,
Artık kalkacak gücüm yok…

Bir gonca gülü kopardılar dalından,
Benim gibi, habersizce…
Gün ışığında solarken
Bir umut da gitti içimden sessizce.
Yorgunum…
Cümlemi tamamlayamayacak kadar yorgun…

Ey aldatıcı şeytan,
Gözyaşlarımda boğuldun bil ki!
Senin de gonca gülün kurudu,
Senin de cennet yolun kapandı.
Benim güneşim batmadı,
Sadece geceye sığındı bir süre…

Ruhum kederli uykusundan uyandı,
Bir sabah sessizliğinde…
Artık korkmuyorum karanlıktan,
Çünkü öğrendim:
Işık, en çok karanlıkta parlar,
Ve ben hâlâ o ışığı taşıyorum içimde…

Soğuk akıttığım gözyaşımda
Bir hayat saklı hâlâ,
Bir dua, bir nefes, bir isyan…
Ey dünya, ey aldanış,
Yorgunum ama bitmedim,
Çünkü hâlâ bir umut var adımda…

#NURAL BEKTAŞLI