Gidişinle çürüdü dallarım,
Sensiz kaldı bütün sabahlarım.
Yastığımda kokun yok artık,
Gecelerim ıssız, sabrım kırık.

Her adımda seni arıyorum,
Sesini duymakla yanıyorum.
Gökyüzüne her baktığımda,
Gözlerin düşüyor yıldızlarıma.

Gözlerimde biriken bu buğu,
Sana duyduğum hasretin tortusu.
Gel artık, dayanmaz yüreğim,
Sensiz her günüm, eksik ömrüm.

Şehirler kalabalık, ben yalnızım,
Kalbim boş, içimde yangınım.
İçtiğim her yudumda sen varsın,
Aklımda bir tek hayalin çınlasın.

Saçların rüzgârda savruluyor sanki,
Gözlerim dalıyor, bulamıyor seni.
Ne yana dönsem hep boşluk var,
Adını anınca içim parçalar.

Nazım gibi “hasretinden prangalar” takılı,
Cemal gibi kırık, yaralı.
Sensiz geçen her saniye, her saat,
Çürüyen bir ömür, eksilen hayat.

Dön sevgilim, bitsin bu ayrılık,
Yeter artık, ömrüm yarım kalmışlık.
Hasretin içimde büyüyor günden güne,
Gel de tamamla bu yarımı, gel yine.