Beden ateş parçası harı göğe yükselir,
Bilmem doğan güneş mi, kendi kendisi aşkın
Doğrulsam sevgisine var yoğumla eksilir
Anladım ki düşmanı ,kendi kendisi aşkın


Sevdanın yükü taşır sessiz, kimsesiz gönlüm
Hasret düşer yüreğe, fena karanlık yönüm
Her adım bir boşluk, bir bilinmezde elim
Anladım ki düşmanı ,kendi kendisi aşkın


Sol yanımı kuşatmış , ömrümün acı sesi
Gözlerimde hüzün, silinmez gece gölgesi
Aşk ki yerinde gerek , versen de son nefesi
Anladım ki düşmanı ,kendi kendisi aşkın



Sevgiye yankılanır her duası gönlümün
Yıldızlar sırdaş olur,sonsuz ufku özümün
Aşkın ateş kalemidir, sır sırladır yüzümün
Anladım ki düşmanı ,kendi kendisi aşkın



Ve nihayet yalnızlık sessiz, bir örtü gibi
Düşlerim birleşir , zamanın ötesi gibi
Her yanış, her özleme, olsa da bir son gibi
Anladım ki düşmanı ,kendi kendisi aşkın


Hangi aşk destanı vebali yıkar omzuma
Geldim çattım bu sabaha kadere yazıma
Asla gücü yetmez onun mahşeri rızama
Anladım ki düşmanı ,kendi kendisi aşkın


Rüzgârın uğultusunda kaybolur sözlerim
Karanlıkta bir ışık arar yitik gözlerim
Sessizlikle yok olmuş , Zaralı can izlerim
Anladım ki düşmanı ,kendi kendisi aşkın


20-09-2025
İST

z.can