0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
64
Okunma
Yuvarlaktır bu cihan, döner devrân içinde,
Her şafak bir güneş doğar, her akşam kaybolur hicrân içinde.
Lâkin bir kez göçen cân,
Ne gök kubbenin altında,
Ne arzın üstünde geri dönmez aslâ.
Zamân bir ırmak misâli,
Akar gider, taşmaz geriye,
Her an başka bir yazı düşer levh-i kader’e;
Ve bil ki bacım,
Gidenin adı silinse bile, yokluğu silinmez gönülden.
Rüzgâr döner seherde,
Yaprak yeniden doğar bahârda,
Lâkin gitmiş bir yâr,
Dönmez aynı yolda, dönse de aynı olmaz aslâ.
Gökler dursa da, dünya devrini tamamlar,
Ay hilâlden bedire yürür, sonra eksilir;
Fakat bir kez ayrılıkla mühürlenmiş kalp,
Ne zamânla dolar,
Ne mevsimle onarılır.
Yuvarlaktır âlem,
Ama yollar düz çizilmiştir;
Her gidiş bir vuslat gibi görünür,
Oysa aslında her ayrılık
Bir ebediyet mühürüdür.
5.0
100% (1)
