4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1142
Okunma

vurgun kuşlar dönüyor kandan
içerken gökyüzünü
buyrulmuş atlarla geçiyoruz
topuklarımızda oynaşan denizi
deniz miydi avuçlarımızda
kanayan neydi
eski dal gibi alınmış yanlarımızla
duyarlığımızda kim
ıslanmış kır yazıtından okunan
bakarsan durmasıdır nelerin ayakta
sorulan hayat mıdır yoksa yaşamak mı
ki nerde o düne aykırılık
biraz daha nerde eskirdik
bir at bakıyor tunçtan şehre
çocuklar kurşunlarken alanı
bekçiliği olmasa karakolların
eskittiğimiz kan
dönermiydi geldiği yere
kendimize sürdüğümüz atın
binicisi değiliz artık.