“Sensiz Olmuyor” (Düet)

Adam:
Sensiz olmuyor…
Gözlerim seni arıyor her köşede, her nefesimde varlığını hissetmek istiyorum ama yoksun.
Ellerim boş, sessizlik dolu…
Ve anlıyorum ki sen yanımda olmadığında
hayatın tüm renkleri soluyor, dünya eksik kalıyor.

Kadın:
sensiz olmuyor.
Kalbim seni çağırıyor, adını her düşündüğümde içim sızlıyor.
Ellerimiz birbirine değmediğinde bir parçam hep eksik kalıyor,
Sana bakmak, sana dokunmak… hepsi bir hayal gibi uzakta duruyor.

Adam:
Sensiz olmuyor…
Gecenin serinliğinde, yıldızlar kadar uzak olan hayallerime dokunamıyorum.
Ama seninle geçen her an, her bakış eksik parçalarımı tamamlıyor.
Senin gülüşün bütün sessizliğimi dolduruyor,
ve anlıyorum ki eksikliğim bile seninle bir anlam kazanıyor.

Kadın:
sensiz olmuyor.
Sana baktığımda dünya güzelleşiyor ama bir tarafım hâlâ eksik.
Sanki kalbim senin yokluğunda yarım kalıyor.
Ve her nefeste seni arıyorum, her bakışta sana tutunuyorum.

Adam:
Sensiz olmuyor…
Sana söylediğim kelimeler yetersiz, ellerim boşluğa uzanıyor,
ama kalbim seni buluyor.
Ve anlıyorum ki, sensiz geçen her an beni senden biraz daha uzaklaştırıyor,
ama seni sevmek her eksikliğe rağmen içimde bir umut bırakıyor.

Kadın:
sensiz olmuyor.
Ama her eksikliğinde, her sessizliğinde seni daha çok hissediyorum.
Ve seni sevmek, eksik olsak da bizi tamamlayan bir mucize gibi geliyor bana.
Sana dokunmak, ellerini hissetmek…
ve her eksiklik, aşkımızı daha da derinleştiriyor.

Adam:
Sensiz olmuyor…
Her sabah seni düşünmeden uyanmak imkânsız.
Her adım, her nefes, her sessizlik sana dair bir eksiklikle dolu.
Ve biliyorum ki sen yanımda olmadığında
hayatın bütün güzellikleri bile bana eksik geliyor.

Kadın:
sensiz olmuyor.
Ama senin varlığınla, her eksikliğim bir parça daha tamamlanıyor.
Seninle nefes almak, seninle bakmak, sana dokunmak…
her şeyin anlamını sen veriyorsun.

Adam:
Sensiz olmuyor…
Ama sen yanımda olduğunda eksik parçalar birleşiyor.
Ve anlıyorum ki aşkımızda eksiklik bile bize daha yakın, daha derin hisler veriyor.
Her boşluk, her mesafe, her sessizlik…
bizi birbirimize biraz daha bağlıyor.

Kadın:
Sensiz olmuyor…
Ama her eksikliğimiz, her mesafe, bizi birbirimize daha çok bağlıyor.
Ve biliyorum ki seni sevmek, sensiz olamamak…
hayatın kendisi gibi… vazgeçilmez, tamamlanamaz…
ve seni düşünmek, her nefeste bana nefes oluyor.

Adam:
Sensiz olmuyor…
Ve artık anlıyorum, eksikliklerimizle bile birbirimizi tamamlıyoruz.
Sen yanımdayken her şey tam…
her eksiklik bir anlam kazanıyor.
Ve her eksik yanım, senin varlığınla doluyor, her eksik parçam seni sevmekle tamamlanıyor.
Sqensiz olmuyor…
Ama birlikte, eksikliklerimizle bile,
biz tamamız.

Kadın:
Seninle eksik olmayı seçiyorum…
Ve her eksikliğin aşkımızı daha derin, daha gerçek kılıyor.
Eksiklik bile bir armağan gibi, seni hissetmek kadar değerli.
Her boşlukta, her sessizlikte…
Sen ve ben, eksik olsak da birlikteyiz.
Ve eksiklik bir gün bile bizi ayıramayacak.
Sensiz olmuyor…
Ama birlikte, eksikliklerimizle bile,
biz tamamız.
Hüseyin Erdinç