Sessiz gecelerde adını fısıldıyorum,
Kalbimden kopan sızıya sarılıyorum.
Gözlerimde biriken yaşların adı sensin,
Ben özledim galiba, derinden, içten, sessiz…

Gidişinle karardı bütün yollar,
Sensizliğin içinde savruluyor yıllar.
Her köşede izini arıyor gözlerim,
Sanki bir hayal, sanki yarım bir nefesim.

Bir çığlık gibi düştün içime,
Her şarkı, her nota seni getirdi yine.
Sarılamadığım düşlerimde hep sen varsın,
Ben özledim galiba, itiraf edemedim aslında.

Zaman akıyor ama derman olmuyor,
Kalbimdeki yangın hiç sönmüyor.
Ne yaparsam yapayım, nereye gitsem,
Ben özledim galiba seni, hem de çok derinden…

Dudaklarımda kalan son sözün yanığı,
Kulaklarımda hâlâ o kahkahanın çığlığı.
Ne yana baksam gölgen düşüyor önüme,
Sensizliğin acısı siniyor her heceme.

Her sabah sensiz uyanmak ceza gibi,
Her gece seni düşünmek yara gibi.
Kapanmıyor içimde açtığın izler,
Kalbim seninle atıyor, bunu kim bilir?

Gözlerim daldığında hep seni görüyor,
Kalbim sana koşuyor, yol bulamıyor.
Bir umut, belki dönersin diye bekledim,
Ben özledim galiba seni, gizleyemedim…

Şimdi geriye dönsem de yol yok sana,
Kırık kalbim alıştı bu karanlığa.
Adını anarken bile canım yanıyor,
Ben özledim galiba seni,
Ama sen… bir daha dönmüyorsun bana.