0
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
110
Okunma

Önce sesler çekip gitti. Kulaklarımda bir uğultu kaldı yalnızca Sonra o da gitti
Sandım ki dünya durdu Zamanın dişlileri Pas tutmuş Bir duvar saatinin içinde Sıkışıp kaldı
Pencere kenarındaki toz taneleri Havada asılı kaldı Güneş ışığı Yarı yolda Dondu
İçimin gürültüsü Çığlık çığlığa Dışarıdaki sessizliği Daha beter etti
Nefes alışım Bir dağ kadar ağır Verdiğim her nefes Okyanuslara düşen Bir damla oldu
Sessizlik En çok Senin yokluğunda Sardı her yeri
Şimdi Camdan düşen bir yaprak gibi Kırılgan Ve bir o kadar derin Bu sükût
İçimi dinliyorum Ve anlıyorum Asıl gürültü Dışarıda değil Benmişim
5.0
100% (3)