Zamanın İzleri

Kırıldı yılların sert rüzgârında,
Düşler sarardı solgun yapraklarda.
Gözlerimde mazinin ince sızısı,
Anılar dolanır sessiz sokaklarda.

Her sabah umutla doğan güneşim,
Akşam hüzünle batar da gider.
Dizlerimde titrek eski bir şiir,
Gönlümde hatıralar eder demler.

Bir dost sesi gibi sıcak hatıralar,
Kulaklarımda yankı olur derinden.
Ah o çocukluk, o masum gülüşler,
Kalbimde iz bırakır derin derinden.

Sevdiklerim yıldız misali parlardı,
Kimisi göçtü, kimisi kaldı.
Kimi bir rüzgâr olup esti geçti,
Kimi bir sır gibi hep saklandı.

Baharda açan güller gibi dostluk,
Özen ister, emek ister, sevda ister.
Bir fincan kahvede saklıdır bazen,
Bir selam, bir bakış, bir dua yeter.

Ne yol biter, ne düşler solar,
Zaman akıp gider sel misali.
Bir göçmen kuş gibi geçeriz buradan,
Geride kalan yalnızca yâr misali.

Sen ey yolcu, al kalbini yanına,
Gittiğin yerde aşkı unutma.
Her gölge bir gün güneşle buluşur,
Yeter ki sevmekten hiç geri durma.