Sokak Hayvanlarının Sessiz Feryadı

Kış geldi, ayaz vurur canları,
Sokakta sürükler zor zamanları.
Bir kap su, bir lokma umut arar,
Vicdanlar sarsın canların yaralarını.

Bir ayaz çökmüş sokakların üstüne,
Sokaktaki canlar bekler bir merhamet sesine.
Bir kap su koysan, bir parça ekmek versen,
Kurtarırsın belki ölümün pençesinden.

Kar beyaz örtüsüne bürünmüş yer,
Ne yuva var, ne de sığınacak yer.
Üşüyen minik canlar titrer, bekler,
Ses verin dostlar, vicdan titrer de titrer.

Kar örterken yerleri beyaz bir örtüye,
Kim tutar elini düşenin yerine?
Gözler yalvarır sessizce bakışlarda,
Vicdan yoksa, yaşam ne işe yarar da?

Motorun sıcağı bir yuva sanılır,
Bilinmez çoğu zaman o canlar yanılır.
Aracını çalıştırmadan vur kaputa,
Hayata döner belki bir kedi usulca.

Karton kutulardan bir yuva yapın,
Komşularla birleşin, çareyi kapın.
Her can bir haktır, unutmayın sakın,
Onları yaşatmak, sevgiden katın.

Bir yuva kurmak mı? Çok zor değil inan,
Karton kutu yeter, biraz sevgi katsan.
Komşularla birleş, bahçede yer aç,
Sıcacık bir köşe yap, onlar için bir taç.

Kuşlar da bekler cam önünde nasibi,
Ekmek kırığı, buğday, biraz da su gibi.
Kanat çırpışları duaların sesi mi?
Haydi uzat elini, ver sevgini.

Kuşları da unutma, dallarda bekleyen,
Bir buğday tanesi, biraz su ekleyen.
Pencere önüne bir avuç sevgi koy,
Onların da hakkıdır, yaşamak oy oy.

Kış ağır gelir, karanlık sarar dört yan,
Sokakta yaşayan için her gün bir ziyan.
Bir el ver dostum, onlar da bir can taşır,
Her lokma umut olur, sevgiyle yaşar.

Belediyeye haber ver, yardım etsinler,
Hastalanan canları iyileştirsinler.
Bir battaniye, biraz eski kıyafet,
Barınaklarda dostlara olsun ziyafet.

Bir kap yemek, bir kap su koy kenara,
Küçük bir adım umut olur yarına.
Bayat ekmek, biraz et suyu katına,
Merhamet damlar, dualar var semaya.

Çöp yerine sofrandan artanları sun,
Her parça ekmek, bir kurtuluş olsun.
Küçük bir iyilik büyür, dalga dalga,
Merhamet yükselir, ulaşır sonsuza.

Unutma ki dünya yalnız bize değil,
Her can bir emanettir, öyle bir his bil.
Onların sesi ol, onlar ki dilsizdir,
Sevgiyle yaklaş, kalbin ne güzeldir.

Kışın sert kollarında yalnız kalmasın,
Minik dostlar üşürken vicdan sarsın.
Ne olur insanlar, yürekler yansın,
Merhamet etmeyene merhamet varmasın.

Kış mevsimi gelir geçer, iz bırakır,
Her iyilik bir yürekte bahar yakar.
Vicdanı olan her insan bilir bunu,
Sevgiyle sarar her canın yarını.

Kapının önüne bir kap yemek koymak,
Kendi içinde dünyaları kurmak.
Merhamet etmeyene merhamet yoktur,
Unutma ki yaşamak herkesin hakkıdır!

Bütün bir dünya bize emanet değil mi?
Her can bir yaşam, bu gerçek değil mi?
Hayat paylaştıkça güzelleşir, bil ki,
Sevgiyle yaklaş, umut ol, yet ki.