Gidenlerin Ardından

Bir sabah vakti sessizce çıkar yola,
Kimseye veda etmeden, ansızın bir mola,
Yüreklerde derin bir hüzün, bir boşluk,
Gidenlerin ardından kalır acı dolu bir yokluk.

Sözler düğümlenir boğazda birden,
Gözyaşları süzülür sessizce derinden,
Bir elvedayı bile çok görür zaman,
Gidenlerin ardından kalır kimsesiz bir figan.

Yürek yangın yeri, kor olur gece,
Her köşede bir hatıra, her iz ince ince,
Gözlerde biriken yaş, yüreklerde sızı,
Gidenlerin ardından kalır dillerde acı.

Anılar dökülür belleğin sessiz köşesine,
Bir tebessüm bırakır ardından, her anı taze,
Dostluklar, sevgiler, hepsi nakış nakış,
Gidenlerin ardından kalır kalplerde bir nakış.

Hıçkırıklar boğulur gecenin karanlığında,
Kelimeler susar, düşer anlam boşluğunda,
Yeri dolmaz bir boşluk, kapılar hep aralık,
Gidenlerin ardından kalır hatıralarla bir tanıklık.

O güzel günler geri dönmez artık,
Ne bir gülüş ne bir ses, her şey karanlık,
Dünyanın renkleri soluk, umutlar kimsesiz,
Gidenlerin ardından kalır bir hayal sessiz.

Kimi bir hastalıkla, kimi bir anlık kazayla,
Veda etmeden çekip giderler bir sabah rüzgarıyla,
Kalanlar yasla dolu, yarım kalmış sözler,
Gidenlerin ardından kalır dillerde pişmanlı sözler.

Özlem kavurur yürekleri her dem,
Gözler hep ufukta, belki döner diye hem,
Fakat giden geri dönmez, dönse de eksik,
Gidenlerin ardından kalır anılar hep kesik.

Bir bardak çay, bir eski fotoğraf köşede,
Her şeyin içinde saklı o derin sessizlikte,
Kokusu sinmiş odada, yadigar hatıra,
Gidenlerin ardından kalır yüreklerde yara.

Elveda demeden gittiniz sessizce,
Hangi diyarlarda şimdi vuslat peşinde?
Belki daha güzel âlemlerde buluştunuz,
Gidenlerin ardından kalır bizde yas dolu bir hüzün.

Gittiniz, tasası kaldı bu dünyanın bize,
Gitmenin acısı, hüznü, sızısı kaldı, ne çare?
Belki başka bir alemde siz, özgürce uçtunuz,
Gidenlerin ardından kaldı bize gözyaşı dolu son söz.

Şimdi her şarkıda, her esen rüzgarda,
Bir parça siz varsınız, hep aynı duygularda,
Ne kadar zaman geçerse geçsin aradan,
Gidenlerin ardından kalır yüreklerde bir feryat her zaman.

Dostlar boynunu büker, kelimeler yetmez,
Bir sitemli söz kalır, bir hıçkırık dinmez,
Belki de yolculuk biter bir başka diyarda,
Ama gidenlerin ardından kalır umut hep bir yarada.

Ve biz buradayız, sizi andıkça her dem,
Kalplerimizdeki yara, kapanmaz bilsem,
Dualar ederiz, şükürle biter her söz,
Gidenlerin ardından kalır, vuslata aç bir göz…