PARA

Ey para, dönersin dünya etrafında,
Göz alırsın her daim altın safında,
Ne dağ, ne deniz kalır yolun karşısında,
Yol açar, köprü olur, para deyince.

Krallar baş eğer, tacı bırakır,
Saraylar devrilir, tahtlar yıkılır,
Namus da unutulur, şeref kırılır,
Unutulur ne varsa, para deyince.

Dostluklar tükenir, çıkarlar parlar,
Her gönül kapanır, kapılar arlar,
Gül açmaz dallarda, güvercin ağlar,
Uçurumlar büyür, para deyince.

Bir elde güç olur, diğer elde hırs,
Kara bulut çeker her güzel bakış,
Zamanla dostluktan kalmaz bir kırıntı,
Hep menfaat güder, para deyince.

Zenginin sofrası dolup taşarken,
Yoksulun lokması gözüne bakar,
Bir çocuk aç kalır, bir umut solar,
Vicdanı susturur, para deyince.

Görmemiş gözler bir anda açılır,
Bilmeyen her şeyden habersiz olur,
Adalet kaybolur, çıkar yol bulur,
Diller mühürlenir, para deyince.

Namus bir eski hikaye misali,
Onur, şeref satılır hiç pahalı,
Her şeyin bir fiyatı var misali,
İnsan da hesaplanır, para deyince.

Kim hak, kim haksız, fark etmez artık,
Para varsa doğru, yoksa yanlıştır,
Bir zalim haklı çıkar, mazlum yanılır,
Adalet eğilir, para deyince.

Hakkı emekle kazanmak erdemdir,
Fakat göz aldanır, hileye yönelir,
Kısa yoldan zengin olmak sevdadır,
Ter dökmeden gelir, para deyince.

Bir eski dostsan eğer, neye yarar,
Paranın olmadığı yer hep yıkar,
Aşkı bile bozar, yolu daraltır,
Sevda bile satılır, para deyince.

Ticaret olur haram, karışır kârla,
Siyaset döner hep paranın hatırına,
İnsanı kul eder, zalimi yüce,
Bir saltanat kurulur, para deyince.

Ey para, zehrinle ruhları bozdun,
Her şeyi satın aldın, dünyayı soldurdun,
Şeytan tahtına oturdu, hep kandırdın,
Yürekte kin doğurdun, para deyince.

İnsanlar seninle bir olur, çatar,
Hırsızlar malı çalar, yollar daralır,
Fakir her gün umutla yolunu arar,
Ama sonunda kaybolur, para deyince.

Senin olmadığın yer ne kadar uzak,
Fakirler hep bir umut, hep tuzak,
Parayla gelen dostluksa, yalandır mutlak,
Sahte maskeler düşer, para deyince.

Sonu olmayan bir yarış, sonsuz hırslar,
Kölesi olanlar, kaybolur tüm arzular,
Ey para, ne özgürlük ne de huzur var,
Bir esaret başlar, para deyince.

Gör ki dünya senin peşinden koşar,
Bir gün bitecek bu rüya, herkes yatar,
Toprak altında kimse seni aramaz,
O vakit anlarsın, para da yanar.

Para için ne söylesem az gelir,
Çarkları çevirir, dünya delirir,
Tüm dilleri susturur, gerçek erir,
Dostlar düşman olur, para deyince.

Krallar tahtını bırakır yere,
Adalet eğilir, bakmaz kimseye,
Ne değer, ne onur kalır dillerde,
Namertler güçlenir, para deyince.

Kim ki şerefini satmış bu uğurda,
Kim ki vicdanını atmış bir kolda,
Her yol mübah olur, hakkı bulmayanda,
Çiçekler solar hep, para deyince.

Bir yüzü altındır, diğeri kara,
Arsızlar, hırsızlar kurar pazarla,
Hileler dizilir saf saf yan yana,
Namusun bedeli, para deyince.

Zenginin sofrası dolup taşarken,
Yoksulun karnı boş, çaresiz bakar,
Kapılar kapanır, dostluklar yıkar,
Dünya soğur durmaz, para deyince.

Çıkarlar dost olur, menfaat sırdaş,
Göz görmez gerçeği, yalan yoldaş,
İnsanın içini kemirir açmaz,
Sevda da tükenir, para deyince.

Haram helal karışır bir arada,
Dönüp bakmaz kimse haktan yana,
Nice yollar aşılmaz, düşler karanlıkta,
Hakkı boğar hayat, para deyince.

Nice gönülleri böler, parçalar,
Doymaz o tok gözler, hep daha arar,
Fakir bir kenarda umudu sayar,
Zenginler saltanat sürer, parayla.

Ey para! Sen nelere kadirsin,
İnsanı insanlıktan edersin,
Ne gerçek, ne yalan, her şey bir sis,
Koca dünyayı dize getirirsin.

Aldanma seni seven ellere,
Bir gün yok olursun ateşle, küle,
Sonsuz sanırlar seni, oysa ne,
Gerçek saadet değil, para deyince.

En zengin, en fakir fark etmez anla,
Bir gün hesap verilir mahşer sabahında,
Para mı kurtarır seni orada?
İşte o zaman biter her şey, para…