0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
140
Okunma
Pencerede unutulmuş bir akşam rengi var,
Gözlerin olmadan hiçbir gökyüzü tamam değil.
Sana dair her şeyi saklıyorum içimde;
Bir çiçeğin yaprağında,
Bir su bardağının buğusunda,
Bir şarkının ortasında.
Yazmaya başladım adını,
Her harfi elimde titredi.
Öyle çok biriktirdim ki sensizliği,
Kağıt bile eğildi ağırlığından.
Ve bazen, rüyamda çıkıp geliyorsun;
Saçların omzumda, gülüşün eski günlerden.
Uyanınca anlıyorum,
En derin yaralar, uykudan uyanınca kanar.
Her köşe başında bir hatıran saklı,
Bir kaldırım taşında adımların izi.
Bu şehir senden arındıkça
Bana biraz daha yabancı geliyor.
Ve sen gittin,
Şehir üstüme kapandı.
Sokak lambaları bile yanmıyor artık.
Senin yokluğunla büyüdü içimde hayat,
Artık neye dokunsam kırılıyor.
Ben gözyaşlarıma bile dokunamıyorum.
5.0
100% (4)
