1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
86
Okunma
bir rıhtıma vurdum omuzlarımı
deniz suskun, şehir uykusuzdu
bir martı sesinden düştüm önce
sonra da içimden bir çocuk göçtü
geçtim köprülerden, sözsüzdüm
bir mendil gibi savruldum rüzgâra
ağırdı sırtımda taşıdığım geceler
ve her gece bir anı, her anı bir yara
ah güzelim,
seninle yan yana susmak bile
bir aşk türküsüydü içimde
ama biz zamansızdık
bir saat tik tak’ına sığamadık
bir isyan büyüttüm ellerimde
toprak gibi, bereketli, kanlı
şiiri küfre, küfrü aşka sardım
çünkü bazı acılar
devrim gibi yaşanır
bir kehribar gibi dondu bakışların
ve ben,
bir ömür boyu çözemedim seni
çözmek de istemedim belki
insan en çok bilmediğine âşık olurdu
şimdi içiyorum,
rakıdan çok hatıra var kadehimde
bile bile yenilen adamım ben
her seferinde seni seçen
her seferinde kendini kaybeden
Adem Önal…
5.0
100% (3)
Cevap Yaz