Her soluk, bir bahar müjdecisi;
Her kırık, yeniden açacak çiçeklerin habercisi.
Seninle kalbim, en güzel mevsimini yaşadı...

Gözlerim karanlığa alışırken,
Senle açtı göğsümde bahar.
Kırgın dallar arasında bir tomurcuk,
İnceliğin, sevginin habercisi.

Kış geçtiğinde bile donmuş kalbimde,
Seninle yeşeren bir umut vardı.
Her nefeste yeniden doğdu sevda,
Solan mevsimleri silen bir bahar.

Rüzgarlar esti, kopardı yaprakları,
Ama senin sıcaklığın sardı beni.
Yıkılan duvarlar arasında açan çiçek,
Senin varlığınla büyüdü, serpildi.

Duydum içimde kuşların şarkısını,
Umutlar yeşerdi geceyi delen.
Bir gülüşünle başladı her şey yeniden,
Göğsümde açan bahar sensin aslında.

Soğuk gecelerin ardından doğan güneş,
İçimdeki buzları eritti sessizce.
Kalbimin derinliklerinde saklı kalan,
Seninle filizlenen baharın ilk tomurcuğu.

Her adımda yeniden öğrendim sevmeyi,
Yaralı ellerimde filizlendi sabır.
Kırık dökük umutlarımı sardın nazikçe,
Ve seninle canlandı her soluk, her an.

Bahar, yalnızca doğanın değil yüreklerin,
Seninle yeniden yazıldı hayatın anlamı.
Göğsümde açan her çiçek, senin adınla,
Sevdanla süzülen o kutsal müjde oldu.

Güneşin sıcaklığıyla ısındı ruhum,
Solgun düşlerim canlandı bir anda.
Seninle büyüdü baharın renkleri,
Ve her renk ayrı bir sevda anlattı.

Karanlıklar dağıldı, yerini ışığa bıraktı,
Gönlümde açan çiçekler şarkı söyledi.
Sessiz bir bahar, umut dolu bir nefes,
Göğsümde açan o bahar, sensin benim.

Yolum uzun, dikenli olsa da,
Seninle yürümek her zorluğa değer.
Çünkü bilirim, her bahar gibi,
Sevginle yeniden doğacağım ben.

Her bahar bir mucizedir,
Yeniden başlamak için
Kırgınlıkların arasından doğan umutları
Yeniden yeşertebilmek için
Seninle öğrendim sabrı, sevgiyi,
Göğsümde açan bahar sensin daima.

Ve ne zaman içim kararsa, unutsam,
Seninle dirilir o solgun tomurcuk.
Bir kez daha çiçek açar ruhumda,
Senin varlığınla, kalbimde bahar.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(8 Ağustos 2025)