Ödünç alınan son kuruşla ödenen ilk kuruş arasında tabii muazzam bir fark vardır. goethe
BÂİN-İ ADLÎ
BÂİN-İ ADLÎ
VİP ÜYE

RUHUMUN İKİNCİ KATI

Yorum

RUHUMUN İKİNCİ KATI

( 2 kişi )

0

Yorum

3

Beğeni

5,0

Puan

55

Okunma

RUHUMUN İKİNCİ KATI

Birinci katta yansır gündüzün ışıltısı,
Ancak ikinci katta başlar gerçek yalnızlık.
Kapılar kapanır, sesler azalır,
Gölgeler çoğalır, kalp daha derin atar.

Orada saklıdır eski yara izleri,
Sırlanmış hüzünler, unutulmuş dualar.
Kendiyle konuşan sessiz bir yankı,
Gözlerde biriken anılar sessizce akar.

Ruhumun ikinci katı, gizli bir hazine,
Tozlu raflarda saklı eski hayaller.
Gülüşlerin unutulduğu, gözyaşlarının kaldığı,
Kül olmuş umutların tekrar doğduğu yer.

Burada her adımda bir sır saklı,
Her nefeste kırık bir hayal saklanır.
Yorgun düşmüş kalplerin gizli mabedi,
Karanlıkta ışık arayanların sığınağı.

Sessiz odalarda yankılanır geçmişin sesi,
Kırık dökük umutlar, yorgun düşmüş düşler.
Ama umut vardır, en beklenmedik yerde,
Küllerinden doğan bir alev gibi.

Bir tabut içinde saklanmaz ruh burda,
Her yara, her iz yeni bir hayatın kapısı.
Zamanın unuttuğu köşede bile,
Yaşamın anlamı yeniden çiçek açar.

İkinci katta zaman başka akar,
Sessizlik bile bazen bir şarkı olur.
Saklı güzellikler, gizli hüzünler,
Birbirine karışır, ruhu sarar, özgür kılar.

İkinci katın penceresinden bakınca dünya,
Bambaşka görünür, daha derin, daha yalnız.
Rüzgârlar fısıldar unutulmuş isimleri,
Her köşede eski bir hatıra gizlenir.

Gölgeler arasında saklı kalmış sevinçler,
Ve sakladığı hüzünler birer mücevher gibi.
Duygular sarar bedenimi, sıkı sıkıya,
Bir esaret değil, gönlün kendi seçimi.

Orada, gönlün en ince telinde titreşim,
Bir melodi yükselir sessizliğin içinden.
Yalnızlık çiçek açar karanlığın koynunda,
Ve her yalnızlık, yeni bir başlangıç olur.

İkinci kat, ruhun kendi sığınağı,
Orada saklanır korkular, umutlar, aşk.
Her adımda biraz daha kendine varır,
Ve biraz daha özgürleşir gizlice.

Gözyaşlarım, o katın topraklarında,
Birer inci tanesi gibi parıldar gecede.
Yaşanmışlığın tatlı burukluğu sarar beni,
Bir zamanlar kaybolan her şey geri gelir.

Ruhumun ikinci katı, benliğimin aynası,
Her kırık parça, bambaşka bir güzellik taşır.
Küllerimden doğan her umut gibi,
Yeniden var olmak, yeniden sevmek ister.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(7 Ağustos 2025)

Paylaş:
3 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (2)

5.0

100% (2)

Ruhumun ikinci katı Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Ruhumun ikinci katı şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
RUHUMUN İKİNCİ KATI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL