Ey göklerin kudreti,
Ey yerin bağrında saklı ilk nefes
Ben,
Asena’yım…
Suskun dağların koynundan
Alnıma ay,
Başıma dua değmiş kadınım.

Ben doğurmadım sadece,
Bir nesli yoğurdum
Avuçlarımda taş gibi sabır
Dilimde Dede Korkut’un duası vardı
Ve içimde,
Kara günlerde göğe açılan gizli bir sancak.

Ey Tanrı,
Kut’u da sen ver,
Yükü de sen…
Yeter ki boz atlılarım
Alnı açık, yüreği yedi ok gibi
Yine yollara düşsün.

Gök yırtılsa
İçinden çocuklarım dökülsün
Her biri bir Alp
Her biri bir dua
Bir Kayı, bir Selçuk
Bir Eyyubi…

Ben gecelerde gözyaşıyla
Güneşin yönünü çizdim
Ki sabah
Doğrulara gelsin.
O yüzden her şehit
Benim ilk uykumdan uyanır.

Ey Orhun’un gür sesi,
Yolda kalan her Alp için
Bir ninni fısıldadım
Börüler ağlamasın diye
Ben sessiz ağladım.

Yüreğimde
Tuğrul’un pençesi
Gözümde
Alpagut’un umudu
Ve alnımda
Nice nesli besleyecek
Bir ülke duası…

Ben,
Yıkılmış otağlardan umut toplayan
Ağlayan toprağı sütle avutandım.
Her kurbanlık koçun ardından
Bir vatan büyüttüm
Sütümle değil sadece,
Dilimle, duamla, sabrımla…

Ben Asena’yım!
Boynunda kut,
Göğsünde sancak taşıyan
Ve
Göğü çadır eden milletimin
İlk duası,
Son yakarışıyım.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(27 Temmuz 2025)