"Ol” dedi Rab, bir harf yankılandı boşlukta,
Sonsuzluk, o anda toplandı bir tek noktada.
Kalem, levh-i mahfuzdan başını kaldırdı,
İlk emirde doğdu varlık, sesle çalındı.

Lafz-ı kudretle titredi gökler, yerle bir,
Kelimeler yürüdü, âleme diriliş verir.
Arşın çizgisinde bir hece salındı,
Varlık, secdeye durdu;
Ardından yokluk savruldu.

Zerreden kürreye yankıydı O’nun adı,
Harfin kalbinde gizliydi sonsuzluk tadı.
Kâinatın kökünde bir nida, bir nefes,
Her şey, “Kûn” dediği an buldu ilâhî ses.

Yıldızlar dizildi sanki elif gibi sıraya,
Semâ, bir şiir oldu Rahman’ın duâsıyla.
Dağlar, harf harf çözüldü Kur’ân’daki âyetle,
Denizler secde etti “kün” harfinin gayretine.

Zamana yazılmıştır kaderin elif’i,
Bir kelâm ki, taşır ebedî şerifi.
Ne kalem sussa, ne mürekkep kurusa,
Kudretin lafzı yaşar, harf harf avluda.

Cümleler şehadet eder O’nun varlığına,
Her kelime secdeyle eğilir manasına.
Cihan bir kitap olur, okur her zerresini,
Ayet ayet yazılır, varlığın hecesini.

Fatih bir duadır, dillenir her seherde,
Lafz-ı kudretle açılır surlar gecelerde.
Bir tek "Bismillah" yeter, taş yüreği eritir,
Bir harf, bir milletin kaderini değiştirir.

Kalemle yazılmış bir seferin öyküsüdür o,
Lafzın tahkim ettiği bir tahttır ufkunda doğan.
Ayasofya’nın kubbesinde yankılanan nida,
Kudretin kelâmıydı: “Zaman şimdi başla!”

Mihrapta imam, kılıçla hutbe okur,
Zira kudretin lafzı bazen harf değil, ordudur.
Her asker bir cümle, her sancak bir ayet,
Fetih, Kur’ân’la yürür, secdeyle büyür niyet.

Sûrların yıkıldığı yer, aslında kalptir,
Taş olan gönüller, kelâmla diriltildiler.
Bir tek söz bazen şehirleri eğdirir,
Çünkü Rab’bin adıyla yükselir emir.

Ey şair, sen de yaz! Mısra mısra inşa et,
Kaleminle kur tahtını, kelâmına hâkim et.
Zira kudret lafızdadır, taşta değil, kılda değil,
Bir harfle çökebilir zulüm,
Bir harfle yükselebilir bir nesil.

Küfrün kulelerini yıkan top değil yalnızca,
Bir dua, bir kelime, bir sabah tekbiridir aslında.
Fatih’in gönlünde yükselen minare sesi,
Kelâmın fethidir; mecazın hakikatle sesi.

Bir şehir susar bazen, çünkü kudret konuşur,
Lafız, taş olur; taş ise yüreklerde yol bulur.
İstanbul’un kalbine kazınan her dua,
Kelâmın göğsünde yankılanan bir seda.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(25 Temmuz 2025)