Rüzgâr savurur geceyi,
Kalbim çarpıyor üç kere.
Adın gökte bir sır gibi
Süzülür camdan düşlere.

Rüzgârın tırnağında bir türkü yankılanır,
Gökyüzünün yitik aynasında sen,
Sessiz bir yangın olup içime düşersin
Ve ben yanarım, adı olmayan dillerde.

Havva’dan kalma bir nur,
Yakup’un gözünde pus.
Bir kelebek Yusuf’tan,
Kırık ve mecalsiz sus.

Mim ocağında yanar tenimde gece,
Sen Züleyhâ, ellerinle tutuşur gecem.
Gözlerinle kurulur tüm yıldızlar
Ve ben, secdede seni bekleyen bir dağ olurum.

Sen beni taş sanma, ey gönlümün ateşi,
Leylak kokar saçların,
Yüreğimde dans eder.

Kül olan düşlerimin arasından geçersin,
Bir gül gibi kokarsın yıkıntının içinde.

Evlerin bacasından umut tüter,
Duman duman hayalin iner geceme.

Zaman durmuş bir seccade,
Bekleyişimde buz var.
Kuyusunda yalnızlık,
Kendi sesime sus var.

Seninle yanarım, seninle sönerim,
Cihan şahidimdir: Bu aşk mukaddestir.

Gecelerin kıblesi oldun ey Züleyhâ,
İsminde sır var,
İsminde yıldızların sustuğu bir ezgi.

Mukaddes kitaplarda adın geçer gizlice,
Kur’an’da bir dua, Tevrat’ta bir hece.
Zebur’un kıyısında gözlerin saklı,
İncil’de bir ayet gibi geçersin içimden.

Ve ben sana yürürüm,
Ayaklarım yokken bile.
Çölü içip susarım,
Seninle vuslat ümidiyle.

Gecede yağmur ağlar,
Sokak papatya kokar.
Bir düş besler hayalin,
Bir küle döner ruhum.

Züleyha, sensizliğin kara duvarında
Kanatları kırık bir dua gibiyim.

Zaman susar.
Saat kör bir harf olur.
Seninle başlar bütün harfler yeniden.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(7 Mart 2023)