Ödünç alınan son kuruşla ödenen ilk kuruş arasında tabii muazzam bir fark vardır. goethe
BÂİN-İ ADLÎ
BÂİN-İ ADLÎ
VİP ÜYE

SEN YOKKEN GÜL AÇMAZ

Yorum

SEN YOKKEN GÜL AÇMAZ

( 1 kişi )

0

Yorum

2

Beğeni

5,0

Puan

72

Okunma

SEN YOKKEN GÜL AÇMAZ

(Hz. Muhammed (SAV)’e Hasretle)

Gül açmaz, sen yoksan
Toprak bile inat eder yeşermeye
Güneş, aydınlatmaz yüzünü ümmetin
Ve gözler, bakmayı unutur sevdaya

Sen yoksan,
Her bahar soğuk geçer
Tomurcuklar susar
Kokusunu kaybeder her güzellik

Ravza’nın kapısına konmaz serçeler
Çünkü senin soluğunla yaşar kuşlar
Bir çiçek bile eğilmez secdeye
Senin adını duymadan…

Ey gül kokulu Nebî,
Sen yoksan
Kokular bile terk eder vücudu
Gönlümde bir bahar vardı
Senle yeşerir, senle gülerdi
Şimdi her şey solgun
Her şey eksik
Çünkü sen yoksun!

Gül açmaz, ey Resûl
Gülüş bile tebessüm olmaz
Bir çocuk gözlerinde umut bulmaz
Annesine sarılır ama
Senin muhabbetin geçmezse dualardan
Sevgi, sevgi olmaz!

Karanfil suskun
Menekşe mahzun
Zambak bembeyaz bir yas gibi
Seninle renklendi cihan
Şimdi her renk bozulmuş bir suret gibi

Ey gönlümün sultanı,
Kokladığım her çiçekte seni ararım
Ama solmuş yapraklar neyi anlatsın bana?
Gül yoksa, gül neylesin?

Adını andığımda
İçimde açan o gül
Şimdi kurudu
Bir damla rahmetle yeşerirdi belki
Ama sen yoksun…

Sana dokunmamış bir zaman
Bana ait değildir
Seni hatırlatmayan bir rüzgâr
Rüzgâr değil
İçimi ürperten,
Bir hicrandan ibaret…

Ey en güzel bahar,
Ey en güzel çiçek
Sana öyle susadım ki
Sensizlik, bozkır gibi kuruttu yüreğimi
Sen yoksun
Ve ben artık hiçbir güle dokunamıyorum
Ellerim mahzun
Kalbim çaresiz

Ya Resûlallah,
Seninle konuşan güller
Şimdi sessiz
Kâinat, öksüz bir bahçe gibi
Çünkü sen yokken
Açmıyor çiçekler
Ve ben her sabah
Solmuş bir ümmetin tablosuna uyanıyorum

Bana baharı getiren sendin
Sana açılan her çiçek
Duaların rengiydi
Sen yoksun
Dualar da donuk artık
Yüzler de gölgede kalmış

Güller baş eğmiş
Sanki suskun bir ümmeti temsil eder gibi
Sanki “ümmetim” deyişin yetim kalmış
Yüreğimde susmayan bir sızı:
Gül yok, sen yoksun,
Ve ben kendime bile yabancıyım artık

Ey çiçeklerin efendisi
Adınla yeşeren her varlık
Adını duymayınca kuruyor
Gül açmaz
Ey sevgili
Senin olmadığı bir âlemde
Aşk bile yetim
Aşk bile yetim...

Ve bilirim ya Resûlallah,
Bir gün Ravza’ya düşer yolum
Güller suskun ama
İçimdeki gül
Adını anınca açacak
Çünkü senin adındadır hayat
Senin adındadır rahmet
Senin adındadır gül

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(21 Temmuz 2025)

Paylaş:
2 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (1)

5.0

100% (1)

Sen yokken gül açmaz Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Sen yokken gül açmaz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
SEN YOKKEN GÜL AÇMAZ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL