Bir gece,
Kalbimde bir ezan sesiyle uyandım
Ve rüyamda,
Senin gözlerinde Kudüs’ü gördüm...
Bir hurma ağacı kadar sabırlı
Bir minare kadar vakarlı
Senin kalbin,
Kudüs kadar mukaddes geldi bana.

Adımların taş sokaklarda iz bıraktı
Ben secde ettim gölgene
Ve papatyalar açtı
Mescid-i Aksa’nın avlusunda
Sanki Mevlâ,
Gül kokulu bir sevdayı
Kalbime nakşetti seninle.

Kudüs’ü özlemek gibi özledim seni
Her ne kadar kavuşamasam da
Bir ayetin rahminde saklı gibiydin
Ve ben,
Seni her gece
Kâbe’ye bakan bir gözle andım
Gözyaşlarımda dualar büyüttüm...

Ne zaman adını okusam
Bir feryat yükselirdi içimde
Sanki Zeytindağı’nda
Bir çocuk ağlardı,
Ve ben,
O çocuğun gözlerinde
Senin masumiyetini bulurdum...

Sen,
Yalnız bir aşk değildin
Sen bir inanç, bir emanet
Bir ümmetin kalbinde
Sakladığı sırdın belki de
Ben seni sevmekle
Rabbimin aşkını öğrendim.

Ve şimdi…
Kudüs gibi kalbimin kıblesi sensin
Rüyamda doğan her mavi papatya
Sana çıkan bir dua yolu
Ve ben hâlâ,
Secdelerimde seni arıyorum...

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(7 Haziran 2025)