Aynı gökyüzüne bakıyoruz…
Senin yıldızların sessiz,
Benim bulutlarım ağlamaklı.
Ama yine de,
İkimiz de aynı duada buluşuyoruz.

Senin sabahın başka doğuyor,
Benim gecem başka sönüyor.
Ama ikimizin kalbi de
Aynı özlemle yanıyor.

Birbirimize yakınız aslında…
Aynı ayı seyrediyoruz,
Aynı rüzgârla üşüyoruz,
Ama kader,
Farklı zamanlara koymuş bizi.

"Neden şimdi değil?” diye sorma artık…
Belki de bizim için
Şimdi değil ama daha güzel bir sonra var.


Ben seninle aynı yolda değilim belki,
Ama seni her yol ayrımında seçiyorum.
Ve her seferinde,
Kalbim sana tekrar ‘evet’ diyor.

Farklı şehirler, farklı sokaklar,
Ama bir kalpte tek adın var: Sen.

Zaman bizi ayırmış gibi görünse de
Dualar hâlâ aynı göğe yükseliyor.
Ve biz hâlâ,
Aynı kaderin farklı sabırlarıyız.

Bir gün,
Demeyi öğrendim seninle.
Ve bir gün,
Aynı şehirde, aynı duanın içinde
Yan yana susmayı özlüyorum.

Çünkü aşk,
Yan yana olmakla değil,
Aynı göğü paylaşmakla başlar.
Ve biz,
O gökte birbirimizi bekliyoruz.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(9 Şubat 2025)